Jestem zakochana w Pawle

Najbardziej to chyba podoba mi sie Twoja szczerość.Ja niestety nie potrafię się tak otworzyc,ale za to podziwiam ludzi posiadających ta zdolność.A co do powyższego wpisu to jest krótki ale bardzo dużo w sobie zawiera,szczególnie peirwsze zdanie...pozdrawiam i zycze duzo powodzenia.Trzymaj się.

Widzę, że nikt specjalnie się nie kwapi do komentarzy na Twoim blogu, więc pozwolę sobie... z zasady nie komentuję blogów, bo nie interesują mnie w najmniejszym stopniu... ale Twój jest jakiś inny... krótki, prawda, ale chyba opisujesz to, co czujesz, a raczej starasz się, ale odnoszę wrażenie, że brakuje Ci słów... albo może nie możesz się przełamać... nie wiem, to nie moja sprawa, ale muszę powiedzieć, że zwróciłas moją uwagę... postaram się tu wpadać czasami, oczywiście jeżeli pozwolisz... zapraszam też do siebie...